Opryszczka wargowa - objawy i leczenie

​

Opryszczka wargowa początkowo objawia się swędzeniem oraz zaczerwienieniem zainfekowanej okolicy. Następnie pojawiają się grudki, przekształcające się w pęcherze, z których zaczyna sączyć się płyn lub ropa. Ostatni etap to powstanie strupka i zagojenie się rany.

Objawy opryszczki wargowej

Opryszczka wargowa rozwija się w kilku fazach, które różnią się objawami:

• faza mrowienia obejmuje pojawienie się zaczerwienienia w okolicach czerwieni wargowej bądź nosa, któremu towarzyszą pieczenie, swędzenie, ból, a niekiedy kłucie; swędzenie nad górną wargą sygnalizuje powstanie bolesnej opryszczki w ciągu 2-3 dni;
• fazę pęcherzy charakteryzują grudki pojawiające się w zaczerwienionej okolicy, grudki przekształcają się w pęcherzyki; może być to jeden lub kilka pęcherzy;
• faza sącząca, związana z pękaniem pęcherzyków połączonym z sączeniem się z nich płynu surowiczego lub ropy; podczas ich pękania wirusy rozprzestrzeniają się, dlatego nie wolno dotykać ich rękoma, a następnie kłaść rąk w innym miejscu na ciele, ponieważ także na nim mogą pojawić się bolesne zmiany;
• faza strupowa to ostatni etap rozwoju opryszczki na ustach, podczas której na pęcherzach pojawiają się strupki (trwa to kilka dni), a rany goją się.

Objawy mogą utrzymywać się przez 6-10 dni od zakażenia wirusem. Na skórze mogą pozostać widoczne, ale niewielkie ślady po zabliźnieniu się pęcherzyków. Warto jednak wiedzieć, że po ustąpieniu symptomów choroby w organizmie nadal pozostaje wirus. U osób, u których w przeszłości wykryto wirus opryszczki pospolitej może być stosowany np. lek Neosine. W trakcie trwania objawów oraz tuż po niej należy być ostrożnym w czasie kontaktów z innymi ludźmi. Trzeba często myć ręce i powstrzymać się przed dotykaniem chorego miejsca. Ważne jest też, aby korzystać jedynie z własnych sztućców i szklanek. Nie wolno pić z cudzych kubków. Najlepiej nie używać cudzych ręczników, w szczególności do wycierania twarzy. Nie wolno korzystać z kosmetyków należących do innych osób, m.in. szminek, pomadek i błyszczyków. Nie wolno się też całować, aby nie przenieść wirusa.

Leczenie opryszczki wargowej

Leczenie opryszczki polega na miejscowym stosowaniu preparatów odkażających i osuszających. Jeśli zmian jest niewiele i są one niezbyt dokuczliwe, można sięgnąć po maść cynkową i aplikować ją cienką warstwą na chore miejsca. W przypadku dużego obszaru zajętego przez opryszczkę, najlepiej stosować preparaty z acyklowirem, walacyklowirem lub famcyklowirem. Są one przeznaczone do stosowania co kilka godzin. Preparaty z mentolem, tymolem i kwasem salicylowym także mogą się sprawdzić. Działają one znieczulająco, dezynfekują oraz wysuszają zmiany. Na opryszczkę warto nakleić specjalne plastry, zabezpieczające skórę przed zanieczyszczeniami i wilgocią. Zmniejszają one świąd i ból.

Materiał zewnętrzny